De betrokkenheid van studenten zal altijd een prioriteit blijven voor leer- en ontwikkelingsprofessionals, maar de opkomst van thuiswerken en zelfgestuurd leren heeft dit nog belangrijker gemaakt.

De betrokkenheid van studenten is een maatstaf die de kwantiteit en kwaliteit van iemands deelname aan het leerproces weerspiegelt. Veel factoren dragen hieraan bij, waaronder de mentale toestand tijdens het leren, de hoeveelheid energie die men besteedt om gemotiveerd te blijven, en het niveau van interactie met anderen.

Er zijn verschillende redenen waarom de betrokkenheid van studenten binnen een organisatie laag kan zijn, zoals:

• Een gebrek aan relevantie van de inhoud voor de daadwerkelijke werkprestaties
• Trainingsmodaliteiten zijn niet afgestemd op de voorkeuren van de studenten
• Ongemakkelijke planning en/of leveringsmethoden van de training

Deze uitdagingen aanpakken bij het ontwerpen en samenstellen van trainingen is vaak de eerste stap om verbeteringen in de betrokkenheid van studenten te zien.

5 strategieën voor betrokkenheid van studenten

Er zijn verschillende soorten betrokkenheid van studenten, van emotioneel tot cognitief. Hieronder bespreken we elk type en delen we praktische suggesties van leer- en ontwikkelingsprofessionals over hoe elk type te verbeteren.

Emotionele betrokkenheid

Dit type betrokkenheid ontstaat wanneer studenten een positieve emotionele reactie hebben op een onderwerp of leerervaring. Die positieve emotionele reactie kan voortkomen uit het intrinsiek plezierig zijn van het leerproces, of uit de perceptie dat de inhoud belangrijk voor hen zal zijn. Positieve emotionele betrokkenheid kan studenten motiveren om door te zetten en succesvol te zijn in hun leren.

Studenten moeten de relevantie van wat ze leren kunnen zien. Wanneer we emoties kunnen oproepen door middel van inhoud die voor hen van belang is in hun leven en werk, creëren we een meer boeiende leerervaring die inspireert en motiveert.

Het gebruik van storytelling en ervaringsgerichte simulaties kan de emotionele betrokkenheid van zorgverleners tijdens het leerproces aanzienlijk vergroten. Door authentieke verhalen van patiënten en zorgverleners te integreren en scenario-gebaseerde leeractiviteiten te ontwikkelen, worden zorgverleners geconfronteerd met situaties die nauw aansluiten bij hun dagelijkse werkervaringen. Actieve deelname aan rollenspellen en interactieve simulaties, ondersteund door multimedia-elementen zoals video’s en audio-opnamen, maakt het leerproces niet alleen boeiender maar ook betekenisvoller. Reflectiesessies na de simulaties bieden zorgverleners de kans om hun ervaringen te delen, hun gevoelens te uiten en de opgedane kennis direct toe te passen in hun praktijk, wat leidt tot een diepere emotionele verbinding en verhoogde motivatie.

Cognitieve betrokkenheid

Cognitieve betrokkenheid is het hoogst wanneer studenten geïnteresseerd zijn in en nieuwsgierig zijn naar het onderwerp. En interesse ontstaat wanneer studenten begrijpen hoe die kennis hen ten goede zal komen en ze de kans krijgen om deze op verschillende manieren te verkennen. Cognitieve betrokkenheid verbetert de mentale focus van studenten en ondersteunt de retentie.

Als het gaat om het vergroten van de betrokkenheid van studenten dan is het goed om autonomie en authenticiteit te centreren.

Met autonomie biedt je keuzes aan studenten waar mogelijk. Bied een reeks leeractiviteiten aan en laat studenten kiezen wat hen het meest interesseert. Dit helpt hen te investeren in het leerproces.

Met authenticiteit maak je het leerproces zo relevant mogelijk voor de student. Dat betekent dat de training zich richt op leerbehoeften die direct gerelateerd zijn aan huidige of toekomstige werkverantwoordelijkheden, waardoor studenten kunnen zien hoe de training die ze volgen waarde biedt.

Sociale betrokkenheid

Sociale betrokkenheid is het resultaat van interactie tussen studenten. Dat betekent niet per se dat ze zich in dezelfde fysieke ruimte moeten bevinden. Sociale betrokkenheid kan virtueel worden bevorderd door middel van prikborden, e-maildiscussies en meer.

In door instructeurs geleide omgevingen moeten trainers veel vragen stellen die de deelnemers duidelijk maken dat betrokkenheid een vereiste is. Ze moeten antwoorden opvolgen met positieve bevestiging (zelfs incorrecte antwoorden) zodat studenten zich beloond voelen voor hun inspanningen. Het is belangrijk om tijdens door instructeurs geleide sessies veel groepswerk en activiteiten op te nemen.

Voor virtuele sessies moeten instructeurs overwegen om breakout-ruimte of chat- en peilingsfuncties te gebruiken. Moedig deelnemers aan om hun handen op te steken en bouw tijd in om te pauzeren en te communiceren met het online publiek.

Gedragsmatige betrokkenheid

Studenten moeten actieve deelnemers zijn in het leerproces, en gedragsmatige betrokkenheid is zichtbaar in de inspanning die ze steken in taken en activiteiten. Dit wordt vaak waargenomen in de mate waarin studenten instructies opvolgen.

Leren moet op een bepaald niveau interactief en zo ervaringsgericht mogelijk zijn. Dit gaat helemaal terug naar de onderwijsfilosofieën van John Dewey.

Je wilt dat studenten praktische activiteiten doen die hen helpen de informatie te verwerken, toe te passen op hun eigen werk en leren door te doen (en zelfs door te falen). Laat studenten bepalen hoe een les eruit zou zien wanneer deze wordt toegepast op hun specifieke dagelijkse taken, in plaats van hen alleen te laten werken aan abstracte concepten.

Fysieke betrokkenheid

Fysieke betrokkenheid vindt plaats door beweging, zoals een hands-on activiteit, en is vooral gunstig voor kinesthetische studenten. Zelfs beweging omwille van de beweging, zoals een minuut of twee staan en strekken tijdens klassikale training, helpt de focus te verbeteren. Fysieke betrokkenheid kan ook virtueel worden bereikt door VR-training.

VR-simulaties zijn op fysiek niveau zeer boeiend. Ze roepen een viscerale fysieke reactie op. Je weet dat de omgeving waarin je opereert kunstmatig is, maar je voelt het toch in je zenuwuiteinden.

Wanneer je een uitdaging in VR of een andere gamified leeromgeving beheerst, begint de dopamine te stromen en dat voelt goed. Er is een fysieke opwinding die ongelooflijk motiverend en boeiend kan zijn.

Het is relatief eenvoudig om de betrokkenheid van studenten te meten in een door instructeurs geleide leeromgeving. Dragen studenten actief bij aan discussies, of kijken ze naar de klok? Drukken hun gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal interesse uit in wat er gaande is, of verveling?

Maar naast directe observatie kunnen leer- en ontwikkelingsteams concrete gegevens verzamelen over de betrokkenheid van studenten via evaluaties na de training. Reacties van studenten op vragen over hoe interessant, relevant en waardevol ze een leerervaring vonden, kunnen bijzonder onthullend zijn. Bovendien kan een LMS realtime gegevens bieden zoals kijktijd, voltooiingspercentages, enzovoort.

Het regelmatig monitoren van deze gegevens, evenals het zoeken naar trends en patronen, is niet alleen gunstig voor studenten, maar voor de hele organisatie. Sterk betrokken studenten worden sterk betrokken medewerkers, wat leidt tot een verhoogd behoud van talent, prestaties en uiteindelijk verbeteringen voor het bedrijfsresultaat van de organisatie.