De taxonomie van Miller, ontwikkeld door George Miller in 1990, is een kader dat speciaal is ontworpen voor de evaluatie van klinische competentie in medische opleidingen. Het helpt docenten om het niveau van bekwaamheid van hun studenten te beoordelen en hen te begeleiden naar het bereiken van professioneel meesterschap.

De vier niveaus van Miller

Weten (knows)

Op het basisniveau, “knows”, ligt de focus op de theoretische kennis van de student. Dit niveau evalueert of de student de benodigde medische feiten, concepten en principes kent. Toetsen en mondelinge examens zijn gebruikelijke methoden om dit niveau te beoordelen.

Weten hoe (knows how)

Het tweede niveau, “knows how”, gaat een stap verder door te beoordelen of de student de kennis kan toepassen in een klinische context. Hier wordt getest of studenten kunnen uitleggen hoe ze bepaalde medische handelingen of procedures zouden uitvoeren. Casusbesprekingen en schriftelijke opdrachten zijn effectieve manieren om dit niveau te evalueren.

Tonen hoe (shows how)

Op het derde niveau, “shows how”, demonstreert de student daadwerkelijk klinische vaardigheden in een gecontroleerde omgeving. Dit kan worden beoordeeld door middel van gesimuleerde patiënten, OSCE’s (Objective Structured Clinical Examinations) of andere praktische examens. Het doel is om te zien of de student de juiste vaardigheden beheerst en deze correct kan uitvoeren.

Doen (does)

Het hoogste niveau, “does”, richt zich op het functioneren van de student in de echte wereld. Hier wordt beoordeeld of de student in staat is om zelfstandig en effectief te handelen in een klinische praktijk. Stages en werkplekbeoordelingen spelen een cruciale rol in deze fase, waarbij de student wordt beoordeeld op hun prestaties in de dagelijkse medische praktijk.

Toepassing in het onderwijs

Ontwerpen van een curriculum

Het integreren van de taxonomie van Miller in je curriculum kan helpen bij het systematisch ontwikkelen van de klinische competenties van je studenten. Door leerdoelen en evaluatiemethoden af te stemmen op de vier niveaus van Miller, zorg je ervoor dat studenten stap voor stap groeien naar volledige professionele bekwaamheid.

Beoordelingsmethoden

Het gebruik van diverse beoordelingsmethoden, zoals theoretische toetsen, casusbesprekingen, gesimuleerde patiënten en werkplekbeoordelingen, biedt een holistische kijk op de ontwikkeling van de student. Dit helpt niet alleen bij het identificeren van sterke punten en verbeterpunten, maar ondersteunt ook de voortgang van de student door alle niveaus van competentie.

Tot slot

De taxonomie van Miller biedt een gestructureerd en effectief raamwerk om de klinische competentie van medische studenten te beoordelen. Door de vier niveaus van weten, weten hoe, tonen hoe en doen, kunnen docenten een gedetailleerd beeld krijgen van de groei en ontwikkeling van hun studenten. Het toepassen van deze taxonomie in het onderwijs bevordert een diepgaande en duurzame leerervaring, die essentieel is voor de vorming van bekwame en zelfverzekerde medische professionals.