In de zorgsector is het essentieel om onderwijsprogramma’s effectief en doelgericht te ontwikkelen. Het Backward Design model biedt een gestructureerde aanpak die helpt bij het creëren van leerervaringen die studenten optimaal voorbereiden op hun toekomstige beroepspraktijk. In dit artikel leer je wat Het Backward Design model inhoudt, hoe het werkt en waarom het zo effectief is in de zorgsector.
Wat is het Backward Design model?
Het Backward Design model, ontwikkeld door Grant Wiggins en Jay McTighe, is een methodologie voor onderwijsontwerp die begint met het einddoel voor ogen. Dit betekent dat je eerst vaststelt wat studenten moeten weten en kunnen aan het einde van een leerproces, en vervolgens leeractiviteiten en instructiematerialen ontwikkelt die leiden naar deze doelen.
Principes van het Backward Design model
- Begin met het einddoel: Bepaal welke kennis en vaardigheden studenten moeten verwerven.
- Ontwerp assessmenttaken: Creëer manieren om te beoordelen of de studenten de gewenste kennis en vaardigheden hebben verworven.
- Plan leeractiviteiten: Ontwikkel activiteiten die studenten helpen om de doelen te bereiken.
Het belang van het Backward Design model
Gericht op echte vaardigheden
In de zorgsector is het cruciaal dat studenten praktische vaardigheden en theoretische kennis verwerven die direct toepasbaar zijn in hun beroep. Het Backward Design model helpt docenten om te focussen op deze essentiële einddoelen.
Verbeterde leerresultaten
Onderzoek toont aan dat studenten beter presteren wanneer het onderwijs gericht is op duidelijke, vooraf gedefinieerde doelen. Dit model zorgt ervoor dat alle leeractiviteiten en assessments direct bijdragen aan het bereiken van deze doelen.
Efficiënt gebruik van tijd en middelen
Door vanaf het begin duidelijke doelen te stellen, kunnen docenten hun lesplanning en middelen efficiënter inzetten. Dit voorkomt tijdsverspilling aan irrelevante activiteiten en zorgt ervoor dat elke les bijdraagt aan het einddoel.
Stappen in het Backward Design model
Stap 1: Identificeer gewenste resultaten
Bij deze eerste stap bepaal je wat studenten moeten leren. Stel duidelijke leerdoelen op die specifiek, meetbaar, acceptabel, realistisch en tijdgebonden (SMART) zijn. Bijvoorbeeld, in een verpleegkundeprogramma kan een leerdoel zijn: “Studenten moeten in staat zijn om een basisbeoordeling van een patiënt uit te voeren.”
Stap 2: Bepaal acceptabele bewijzen
In deze stap ontwerp je assessments en evaluaties die aantonen of studenten de leerdoelen hebben bereikt. Dit kunnen schriftelijke toetsen, praktijkexamens of projecten zijn. Bijvoorbeeld, studenten kunnen een casus moeten analyseren en een behandelplan opstellen voor een patiënt.
Stap 3: Plan leerervaringen en instructie
Nu ontwerp je de leeractiviteiten die studenten helpen om de doelen te bereiken. Dit kunnen colleges, workshops, simulaties of stage-ervaringen zijn. Zorg ervoor dat deze activiteiten direct aansluiten bij de leerdoelen en de assessments. Bijvoorbeeld, een simulatie van een patiëntconsult kan studenten voorbereiden op hun praktijkexamen.
Voorbeelden van het Backward Design model
Voorbeeld 1: Verpleegkunde
In een verpleegkundeopleiding kan het einddoel zijn dat studenten competent zijn in het uitvoeren van patiëntbeoordelingen. Assessmenttaken kunnen het uitvoeren van een echte of gesimuleerde beoordeling omvatten, en de leeractiviteiten kunnen bestaan uit theoriecolleges over beoordelingsmethoden, oefensessies in gesimuleerde omgevingen en stages in ziekenhuizen.
Voorbeeld 2: Medische assistenten
Voor een opleiding tot medische assistent kan een leerdoel zijn dat studenten in staat zijn om basis medische procedures uit te voeren, zoals bloeddruk meten. Assessmenttaken kunnen bestaan uit het demonstreren van deze vaardigheden tijdens een praktijktest, terwijl de leeractiviteiten kunnen variëren van het bekijken van demonstratievideo’s tot het oefenen van de procedures in een gesimuleerde klinische omgeving.
Tot slot
Het Backward Design model is een krachtig hulpmiddel voor het ontwerpen van onderwijsprogramma’s in de zorgsector. Door te beginnen met het einddoel voor ogen en vervolgens assessments en leeractiviteiten hierop af te stemmen, kunnen docenten ervoor zorgen dat hun studenten de nodige kennis en vaardigheden verwerven om succesvol te zijn in hun toekomstige carrière. Dit leidt niet alleen tot betere leerresultaten, maar ook tot een efficiënter en doelgerichter onderwijsproces.
